Эрнест Ялугін


“Перад патопам”


Мінск: выдавец В. Хурсік

Пра кнігу:


Гістарычны раман Эрнеста Ялугіна “Перад патопам” у многім спалучаны з папярэднім — “Ідзі і кажы”. У ім — не толькі працяг “адысеі” бортніка Зыха, які становіцца мсціўцам, атаманам казакаў, але і найважнейшыя перыпетыі гісторыі Вялікага Княства Літоўскага другой паловы ХVІ стагоддзя: ход усчатай маскоўскім царом Іванам ІV Грозным вайны ў Прыбалтыцы (Лівоніі) і следам — захоп беларускіх усходніх зямель уключна з Полацкам, поўная драматызму эпапея Люблінскай уніі 1569 г., загадкавыя раптоўныя смерці яе праціўнікаў — Радзівіла Чорнага і старэйшага Хадкевіча, нарэшце, агонія караля Жыгімонта-Аўгуста на фоне “пустой калыскі Ягелонаў”.

Чароўнае “зярцала” ведзьмака Твардоўскага, якім карыстаўся Жыгімонт-Аўгуст, дазволіла аўтару арыгінальна пашырыць у часе перспектыву твора, адмыслова стварыўшы перазовы з гістарычнымі раманамі выдатных польскіх класікаў-лаўрэатаў Нобелеўскай прэміі Генрыка Сянкевіча (“Агнём і мячом”) і Уладзіслава Рэйманта (згадваецца заключны трагічны акорд рамана “Апошні сейм Рэчы Паспалітай”).



Пра аўтара:


Эрнест Ялугін нарадзіўся 19 лістапада 1936 года на станцыі Асінаўка Аршанскага (цяпер у складзе Дубровенскага) раёна Віцебскай вобласці. Пасля заканчэння сярэдняй школы стаў літсупрацоўнікам пры крычаўскай раённай газеце “Шлях сацыялізму”, з 1955 года — літсупрацоўнік гэтай газеты. Працаваў у мсціслаўскай раённай газеце “Калгасная праўда”, у шматтыражцы “За коммунистический труд” (Салігорск). Скончыў завочна аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1962). З 1961 г. — літсупрацоўнік, загадчык аддзела, адказны сакратар газеты “Знамя юности”, з 1966 г. — раз'язны карэспандэнт “Сельской газеты”, у 1969—1972 гадах — карэспандэнт газеты “Літаратура і мастацтва”. З 1976 г. — супрацоўнік часопіса “Неман”, у 1978—1984 гадах — намеснік галоўнага рэдактара. З 1990 г. — рэдактар газеты “Наша слова”.

Піша на рускай і беларускай мовах. Аўтар аповесцяў “Камни Млечного Пути” (1969), “Мстиславцев посох” (1971), “Сіндбад вяртаецца” (1988), “Последний князь” (1986), “Без эпітафіі” (1989), “Только камни” (аповесць і эсэ, 1989), кнігі нарысаў “Соленая планета” (1973), раманаў “Острова” (1975), “Год-другой в Алжире” (часопіс “Неман”, 1986), “Свечкі на Дзяды“ (1991), “Ідзі і кажы” (2006), “А потым — рай” (2008). Аўтар сцэнарыяў дакументальных тэлефільмаў “Мсціслаў: звенні часу” (1984), “Без эпітафіі” (1990).


Журы


Валянцін
Акудовіч

Уладзімір
Арлоў

Альгерд
Бахарэвіч

Барыс
Пятровіч

Андрэй
Хадановіч

Ціхан
Чарнякевіч

Малгажата
Бухалік

Адам
Паморскі

Лешак
Шарэпка